Even wennen
Het is allemaal nog even wennen. Sommige meiden hebben al met elkaar samengespeeld, maar voor anderen is het nog even zoeken naar de juiste naam bij het juiste gezicht. Dat geldt ook voor Wulfred, de coach, en natuurlijk voor alle ouders langs de lijn. Wie hoort ook alweer bij wie? En dan dat grote veld! Over de volle lengte strekt het zich uit en je ziet de voormalige E-meiden met ontzag naar die vele meters gras kijken. De zon schijnt en het is lang geleden dat de laatste wedstrijd werd gespeeld. Ze mogen misschien een beetje zenuwachtig zijn, maar ze hebben er vooral zin in. In de kleedkamer worden de laatste shirtjes uitgewisseld, want de sponsorshirts wachten nog op de finishing touch. Wat maakt het voor nu ook uit: het rood-wit van de Alphense Girls huppelt het veld op en verzamelt zich voor de laatste aanwijzingen van Wulfred.
Comfortabele voorsprong
Al meteen in de eerste minuten is het raak. Sophie scoort en brengt de ploeg op een voorsprong. Er wordt lekker aanvallend gespeeld en hard gerend, al is het nog zoeken naar de juiste positie in dat enorme veld. De bal, 10 meiden, een keeper en dan ook nog de bewegingen van 11 tegenstanders: het is nogal veel om in de gaten te houden. Toch lukt het om de bal vaak naar voren te spelen en het duurt niet lang of Stassia scoort de tweede goal. Met deze voorsprong op zak, neemt Wulfred de ruimte om gerichte aanwijzingen het veld in te strooien. “Niet door het midden, hou het veld groot, benut de zijkanten!” De buitenspelregel strooit soms roet in het eten, maar spelers (en menige ouder) doen hun best om de uitleg in hun oren te knopen. Wulfred maant de meiden om beter te kijken, mee te bewegen en elkaar te helpen. Daar zal in de komende tijd best nog veel op getraind worden. Als Sophie wederom scoort, gaan we met een tussenstand van 3-0 de rust in. Een comfortabele voorsprong; daar mag even op gedronken worden.
Pfew, spannend!
Na de rust slaat de moeheid toe. De meiden hebben in de eerste helft veel gegeven. Te veel misschien, want de concentratie is minder en ze worden meer in de verdediging gedrongen. De meiden lopen van achter niet meer zo fel mee naar voren. Zodra in de verdediging een gat valt, benut RCL haar eerste kans. Het is 3-1. Sophie breekt uit en brengt de stand op 4-1, maar daarna breekt een zenuwslopend laatste kwartier aan. Na een vrije trap weet RCL terug te komen; eerst tot 4-2 en een paar minuten later zelfs tot 4-3. De verdediging beent het niet meer bij en Yassira heeft het moeilijk in het doel. Gelukkig weet ze de schade te beperken met een paar mooie reddingen, maar langs de lijn durven sommige ouders amper nog te kijken. De opluchting is groot als de scheidsrechter affluit. Alphens Boys MO13 sluit haar eerste wedstrijd af met winst. Welverdiend en felbevochten.