Nadat wij de eerste drie wedstrijden hadden gespeeld (2 gewonnen en 1 verloren) werd het mij als coach duidelijk dat er nog wat tactische afspraken verbeterd moesten worden. Bijna al onze tegengoals vielen immers uit onhandigheden die door vaste patronen en eenvoudige afspraken verholpen hadden kunnen worden. In onze laatste wedstrijd waren zelfs 3 van de tegengoals onnodig. De nieuwe doelstelling die ik lanceerde was “een verdediging van explosiebestendig beton”.

Dit bestaat met name uit een vast patroon bij doeltrappen, via de zijkanten opbouwen en het goed breed houden van het veld bij balbezit. ik heb het zowel voor de donderdagtraining als zaterdag in de wedstrijdvoorbereiding uitgelegd.

Wat ben ik er trots op dat wij binnen een week hebben bereikt dat wij geen enkele tactische onhandigheid in onze verdediging hadden! Zoals de kop van dit artikel al zegt: wat een progressie!
Het wordt de komende weken een mooi uitdaging om de opbouw van een aanval goed vanuit de verdediging te laten plaatsvinden. Ook die tactische afspraak zagen wij afgelopen wedstrijd al steeds beter uitgevoerd worden: bij balbezit het speelveld groot maken en bij balverlies kluitjesvoetbal bij de tegenstander veroorzaken. En…. als een medespeelster de bal heeft: wegwezen en aanspeelbaar zijn. Ik ben er echt trots op om te zien hoe iedereen daar mee bezig is.