Twee verslagen lang zeg ik dat ondanks de nederlagen wij goed spel laten zien en dat het wel goed komt. Dat moet er dan wel uitkomen. Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Lisse JO9-01 op het programma. De warming-up voorspelde niet veel goeds. De Boys waren ongeconcentreerd en luisterden niet naar elkaar en de coaches. Misschien was het maar goed dat dit in de warming-up gebeurden. Wij konden de jongens hier nog op wijzen. Als we op deze manier de wedstrijd in gaan, zou dit onze derde nederlaag betekenen. De Boys knoopten dat in hun oren alvorens onze yell te doen: Banaan, banaan, banaan, we gaan er tegenaan. Meloen, meloen, meloen, we worden kampioen. Hé!

En wat een verschil met de warming-up. De Boys gingen als een team te werk op het veld. Ballen werden goed overgespeeld en met vloeiende aanvallen werd het doel van de tegenstander bereikt. Lisse werd door het jagen op de bal voortdurend vast gezet en had het daar heel erg veel moeite mee. Dat wil niet zeggen dat Lisse ongevaarlijk was. Ondanks dat zij onderaan staan in de bekercompetitie, deden zij lekker mee in een gelijk opgaande wedstrijd. Toch waren de coaches ervan overtuigd, dat wij de wedstrijd tot een positief einde zouden brengen. In de rust zeiden wij nog dat als wij zo door zouden gaan, er maar één winnaar kon zijn en dat waren wij. Ik weet het: Zoiets moet je nooit openlijk zeggen!

Vlak na de rust profiteerde Lisse van een fout in onze verdediging. Een verder foutloze Rayhan speelde de bal veel te zacht naar keeper Mathijs en Lisse schoot de bal erin. 1-0 achter. Nu gingen de Boys voor alles of niets. Deze wedstrijd mocht niet worden verloren. Na goed verdedigen kwam de bal bij Adam. Adam speelde de door de lucht naar Gi in de linker hoek. Met een uiterste krachtsinspanning rende Gi naar de bal. De keeper van Lisse twijfelde en Gi kon de bal net langs hem spelen. 1-1. En dat was terecht. En hoe nu verder? Afwachten of doorgaan? Doorgaan natuurlijk. De bal kwam weer bij Adam en deze speelde de bal door de lucht naar het doel van Lisse. Aimane sprintte achter de bal aan en tikte de bal fantastisch over de keeper heen. Werkelijk een pracht van een doelpunt. 2-1 voor. En nog kreeg de tegenstander geen rust. Weer joegen de Boys de tegenstander af. De bal kwam voor de voeten van Florin. Hij bedacht zich geen moment en schoot de bal over de keeper hard in het doel. 3-1. Lisse sputterde nog wat tegen maar Kaj en Amine verdedigde alsof hun leven ervan hing. En onze keeper Mathijs? Hij keepte een goede, foutloze wedstrijd.

Na de wedstrijd waren opa’s en oma’s, ooms en tantes, vaders en moeders het eens met elkaar. Dit was één van de beste wedstrijden die wij hebben gevoetbald. Allemaal zeiden ze: overspelen is winnen!

Op naar Docos JO9-01G.