Verslag 24 september 2016 Alphense Girls MO19-1 uit tegen Rohda’76 MO19-1

Vooraf ff bijpraten
Er zitten al weer heel wat weken tussen de winst op Oudewater en deze wedstrijd. Hoe zit dat? 10 september zouden de girls tegen Graaf Willem II spelen, maar zij zegden de wedstrijd af. 17 september was er wel een wedstrijd, maar was uw verslaggevert wegens zijn andere hobby afwezig. Geen verslag van die wedstrijd, maar wel een vleugje in dit verslag over de wedstrijd thuis tegen RVC’33 MO19-1.

Alweer te mooi weer die dag. Te warm ook als de zon doorkwam en daar hadden een aantal meiden flinke last van. RVC is een taaie tegenstander, maar de wedstrijd was steeds in handen van onze meiden. Het scoren schoot erbij in en dan maak je het jezelf lastig natuurlijk. Toch werd de score halverwege de eerste helft geopend door Fabiënne. Met 1-0 gingen de meiden de kleedkamer in. Een minuut of 5 na rust een mooie corner van Maaike en Kim kopte de bal na een fraaie loopactie in de goal. Yeah! 2-0 en de eerste kopgoal voor Kim! Het slotakkoord was voor de speelster van de dag, Fleur. Met 3-0 klonk het eindsignaal! Strakke overwinning, 3 punten en een zere neus voor Maaike. Goed gewerkt, meiden! Top!

Donderdag door verschillende oorzaken met een kleine groep een lekkere training afgewerkt. Doordat we Foppe maar steeds niet konden verstaan, hebben we uiteindelijk de samenwerking toch maar beëindigd. Fop was niet blij, maar de meeste van zijn verwensingen verstonden we gelukkig niet. Hij riep iets van “Oant Moarn! Hunekoppen! Krij de Hikkeritus! Kloate!” Dat laatste woord verstonden we wel en met een dreun gooide hij de deur dicht en met de kruik Berenburg in zijn handen vertrok hij naar het noorden..


Ziekenboeg en tripjes
We vertrokken naar Rohda met een heel klein clubje. Julia was vanwege werk afwezig en blijkt ook de ziekte van pfeiffer opgelopen te hebben. Sterkte Juul! Noah was ziek en zelfs Dieuwertje moest afzeggen, omdat ze zich ziek voelde. Ze kwam wel kijken, maar zag er erg beroerd uit. Wel knap dat je er was, Dieuw! Sanne moest eigenlijk rusten vanwege een blessure aan haar enkelbanden, maar ze was prima de training doorgekomen en gelukkig wel beperkt inzetbaar. Ook Annelijn is nog voorzichtig aan het terugkomen. Ook heel vervelend is dat Lizzy erge last van haar knieën heeft, ook zij was beperkt van de partij.


De wedstrijd
We trappen af met een traditie: Moeder wat was het heet! Gelukkig werd er gespeeld op gras, want dat scheelt toch een paar graden.
In de kantine was een vrij jonge man opgetrommeld die wel eventjes een wedstrijdje van de meiden ging fluiten. De scheidsrechter moest na afloop van de wedstrijd toegeven dat het fluiten van meiden toch anders is dan van jongens en dat hij het toch allemaal wel onderschat had. De voorgaande 2 uitwedstrijden bij Rohda werden ontsierd door overtredingen met zware blessures tot gevolg. Sanne moesten we weken missen vanwege een trap van achteren en vorig seizoen doordat ze door een schop in het gezicht een gebroken neus opliep.
Er spelen bij dit team een aantal meiden die nogal onbehouden voetballen, waardoor je een zware blessure kunt oplopen. Helaas is er door de clubscheidsrechters de voorgaande wedstrijden nooit adequaat ingegrepen.
Ook nu werd door de scheidsrechter niet opgetreden. Sanne in de 1e helft en Sophie in de 2e hebben het scheidsrechter nog eens netjes uitgelegd en verzocht om op te letten op met name de momenten dat de bal net gespeeld was, juist dan werd de overtreding alsnog gemaakt. Ook de leiding liet zich geregeld van de zijkant horen en heeft uiteindelijk tijdens een blessurebehandeling het de scheidsrechter nog eens rustig uitgelegd. Het blijft ook lastig om te fluiten. Uiteindelijk ging de scheidsrechter het laatste kwart van de wedstrijd (er waren 2 drinkpauzes) het spel korter volgen en ging hij strenger fluiten. We hebben hem gecomplimenteerd met het laatste deel van de wedstrijd dat hij prima heeft gefloten.

Al met al kunnen we over de wedstrijd kort zijn. Onze girls hadden de wedstrijd volledig in handen en Tamara is nooit in de problemen geweest. Het eerste kwartier waren er mooie schoten met links en rechts van Fleur, maar steeds was het de keepster die de ballen mooi uit de hoek tikte. Er waren corners, voorzetten en scrimmages voor het doel van Rohda, maar steeds viel de bal verkeerd voor onze girls en kon Rohda opruiming houden. Sophie gaf met de achterhoede niets weg en van het middenveld kreeg de tegenstander weinig ruimte. De opbouw van Rohda werd vroeg gestoord en de lange ballen werden gemakkelijk onderschept. Naarmate de goal steeds maar uitbleef werd het spel wel steeds rommeliger. Er werden verkeerde keuzes gemaakt en dat leverde helaas weinig doelgevaar op.

Met de 0-0 mochten de girls de kleedkamer opzoeken. Johan was tevreden met de inzet en stelde de meiden gerust: “Als jullie zo blijven spelen en werken meiden, dan moeten er wel goals komen.” Met deze geruststellende woorden vertrok alles weer naar het veld.

Het spelbeeld van de eerste helft bleef hetzelfde. Het meeste werd er op de helft van Rohda gespeeld en er waren wat kansjes voor Lizzy, Fleur en Fabiënne. Helaas ontbrak er net een stukje nauwkeurigheid. Onze meiden gaven niet op en bleven strijden voor de winst. Sanne moest weer worden ingezet, Lizzy verbeet de pijn en de armen van Jenita zijn een stukje langer geworden, want er hing steeds een tegenstander aan. Met nog een kwartier te spelen werd Fabiënne weggestuurd door Saskia. Saskia heeft zich al goed aangepast aan de strijdlust van onze meiden, want ondanks dat ze er volledig doorheen zat, bleef ze tot het einde toe knokken. Fab schudde de lastige rechtsback af met een schijnbeweging en schoot de bal voor het doel. Een verdedigster nam de bal op de arm en de scheidsrechter wees gedecideerd naar de stip. Pingel! Kim kwam zich melden en het was best een spannend moment. Deze bal moest er wel in! Fluitsignaal en gelukkig! Bal in het net! Lekker Kim! Er was veel opluchting over de 0-1. Nu dichthouden, meiden! We ontvingen nog een tweet van #Louis met de tekst: Give them of cotton, girls! Let them smell a poopy!

Rohda probeerde nog wel wat, maar gevaarlijk werd het pas door een misverstand tussen Tamara die haar doel uit was gekomen en Sophie die naar de bal op weg was. Door miscommunicatie roste Sophie de bal weg, maar onduidelijk is of de spits van Rohda de enkel van Ta raakte, of dat het Sophie was die de bal wegroeide. Pijnlijk voor Tamara, maar de trainers zijn blij dat er in ieder geval gehandeld wordt en dat er niet naar elkaar wordt gekeken.

Vlak voor tijd werd er een overtreding begaan op Jenita en Maaike nam de vrije trap vanaf rechts. De bal kwam prachtig in het strafschopgebied en in de drukte was het Fleur die de bal kopte. Keepster kansloos, maar de bal stroopte ergens op buikhoogte van de verdedigster op de lijn. Lizzy heeft onlangs meegedaan aan een rugbytoernooi en is daar tot beste speelster van het toernooi uitgeroepen! Knap hoor, Liz! Deze ervaring kwam nu mooi van pas, want Liz zette een scrum in en de bal verdween met een paar tegenstanders het doel in. Fabiënne hielp ook nog een handje mee, maar onduidelijk is wie de bal nu het laatste zetje gaf. Feit is dat de goal telde en dat het 0-2 was! Dit was meteen de eindstand van de wedstrijd. Gelukkig waren er geen blessures, behalve dat Esther last kreeg van haar lies (sterkte!) en dat Sanne een zere neus en kin had opgelopen van een opspringende bal.

Goed gewerkt meiden! Alles gegeven, ondanks dat niet iedereen lekker in de wedstrijd zat. Hard voor elkaar geknokt en de pijn en warmte verbeten. Mooi de 3 punten mee naar huis genomen. Donderdag weer lekker trainen. Johan is dan op vakantie met zijn schatje!