Toen ik vanochtend bij de Boys aankwam, wist ik niet wat zag. De jongens zagen er op hun best uit. Genoeg gel in de haren, scheiding recht, goed geschoren en de kraagjes netjes. Wat was er aan de hand? O ja, ze waren allemaal op hun best om op de foto te gaan voor de voetbalplaatjesactie van supermarkt Hoogvliet. Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Noordwijk Jo10-2 op het programma. Na de fotosessie sprongen we in de auto om te vertrekken. Aan de kust aangekomen constateerden wij dat het weer volledig was omgeslagen. De wind was aangetrokken en het begon steeds harder te regenen. Dat is niet zo lekker.

Noordwijk had ervoor gekozen om te beginnen tegen de wind in. En wat was die wind hard. De wind verpeste aardig wat dingen, maar niet ons voetbal. We hadden afgesproken om vroeg druk te zetten op de keeper en de verdedigers van de tegenstander. Dat was een goede keuze, want de als de bal de lucht in ging, kwam die weer net zo snel terug. Daarnaast waren wij een stuk feller dan de tegenstander. Misschien waren onze combinaties niet zo vloeiend als dat we de laatste weken gewend zijn, maar dat mochten we ook niet verwachten onder deze moeilijk omstandigheden. Voorzetten draaiden constant naar het doel en verdwenen daarna in het zijnet. Het eerste doelpunt kon niet lang uitblijven en dat klopte. Halverwege de eerste helft viel het eerste doelpunt. Daarna ging het snel. We liepen uit naar 7 tegen 0. Of was het toch 8 tegen 0? De scheids had volgens mij een doelpuntje teveel aan ons toegekend. Hij was duidelijk niet partijdig. Onze keeper Gi heeft de hele eerste helft geen enkele bal gehad. Het enige wat hij kon doen was huppelen en bewegen om warm te blijven. Dat heeft niet veel geholpen, want hij was verkleumd. Hij moest helemaal ontdooid worden.

In de rust werd de jongens op het hart gedrukt dat wij nu tegenwind hadden. Noordwijk zou ons ook vroeg gaan opvangen en ook van afstand gaan schieten. Dit hadden ze goed in de oren geknoopt. Als Noordwijk de bal had, doken ze erop en pakten de bal af. Daarnaast kwamen wij met mooie steekballen nog een paar keer alleen voor de keeper te staan, maar die kansen waren niet aan ons besteed. Eén ding is heel raar om te zeggen. In balbezit moesten wij het veld klein maken. He? Klein huis in balbezit? Ja, want door de wind konden wij het spel niet verleggen van de ene naar de andere kant. We moesten dus dichter bij elkaar gaan staan, wat totaal tegen onze natuur ingaat. Uiteindelijk prikten wij nog één bal erin. 8 óf 9 nul. De hele tweede helft hebben wij misschien 2 kansjes weggegeven. Daarnaast hebben wij met fel en verzorgd voetbal Noordwijk opzij gezet. Een prima prestatie.

Na de wedstrijd werd de schade opgenomen: Een aantal paraplu’s kapot, kapsels in de war, handen zo koud dat de schoenen niet los gemaakt konden worden en een blessure waarvan wij de status nog niet weten. Een warme douche is lijkt de oplossing, maar dan kunnen de tenen en vingers gaan tintelen. Niet echt fijn. Al met al was de technische staf zeer tevreden hoe het team het gevecht tegen de elementen en Noordwijk is aangegaan. Fel, strijd en samen. Volgende week maar weer normaal voetballen met groot en klein huis zoals het hoort. Jullie merken misschien dat het verslag niet zo gedetailleerd is als anders en dat klopt. Door de regen en wind konden wij het niet goed meer volgen en de aantekeningen waren niet meer leesbaar. Volgende keer beter.

Gijs