Voorafgaande aan de wedstrijd besloot Ronald een nieuwe aanpak te volgen. In de kleedkamer kregen de meiden nog niet de opstelling te horen. Eerst maar eens laten zien hoe gemotiveerd ze waren tijdens de warming-up. Dat was niet aan dovemansoren gericht: de bal ging lekker rond en Roos keepte zich warm op de schoten van de coach himself. De voortekenen waren goed: de paar laatste spetters vielen tegen het einde van de warming-up en we speelden met onze eigen Alphense Boys Bal, omdat die van Bernardus te zacht was. Ronald bespreekt de opstelling en Yassira, Daisy en Tanja starten als wissel. Kom maar op dames.

Helaas, vertrouw nooit op zogenaamde voortekenen, want de eerste helft verliep ronduit belabberd. De meiden vonden elkaar slecht op het veld en het eerste kwartier speelde zich voornamelijk op de verkeerde helft af. Ondanks de duidelijke instructies van de coach gingen er veel ballen door het midden en werden de buitenkanten van het veld zelden benut. Meteen al zijn er een paar gevaarlijke situaties voor het doel van Roos, die echt laat zien dat de keeperstraining zijn vruchten afwerpt. Met een paar mooie reddingen houdt ze de bal buiten het doel, totdat de verdediging zodanig hapert, dat de tegenstander hem er in tweede instantie toch in krijgt, 1-0 voor Bernardus. Al een paar minuten later komen we goed weg als Bernardus met een hoge pass vanuit het middenveld onze verdediging wederom passeert, maar de scheidsrechter deze goal terecht afkeurt vanwege buitenspel. Het is dan wel al duidelijk dat ons team paniekerig voetbalt. Spelers lopen niet vrij, kijken niet waar de bal heen moet en staan eerlijk gezegd ook gewoon te suffen. Zo jammer!
Na 8 minuten ontstaat een onduidelijk situatie. De bal wordt teruggespeeld naar Roos, Faye Berlijn loopt erachteraan en op het moment dat we denken dat ze hem even doortikt in de handen van de keeper, draait ze zich om en springt de tegenstander in dat gat om te scoren. Het is tekenend voor de slechte eerste helft. Veel onduidelijkheid, veel weggevertjes en weinig aansluiting. Op een gegeven moment breken Klauwdia, Pien en Kristina aan de linkerkant door, en ook Faye Jacobs en Ro-ann komen rechts met hun acties tot voor het doel, helaas zonder resultaat. Ronald wisselt de drie bankzitters en haalt Faye B., Alysha en Ro-ann uit het veld. De verdediging werkt hard, Estella laat zich niet zomaar wegduwen, Floor trapt menige bal weg en Yassira toont ook als laatste vrouw haar meerwaarde, al is dat niet de positie die ze doorgaans inneemt. Daisy kan het niet laten om even lekker te pingelen, een kunstje dat ze als geen ander beheerst; een paar keer met succes, maar soms ook afgepakt door Bernardus. De tegenstander heeft dan weer aan één tegenaanval voldoende om te scoren: 3-0. We zitten de lange eerste helft verder uit zonder rampspoed.
Na de rust komen de meiden vers en vol goede moed de kleedkamer uit. Kristina en Razia starten langs de kant. In de eerste minuten blijkt dat de meiden elkaar beter weten te vinden, maar toch valt de 4-0 omdat onze verdediging net te laat op orde was. De Girls breken vervolgens mooi door, maar de verdediging van Bernardus grijpt tijdig in. En dan krijgen we het geluk eindelijk aan onze kant. Faye J. neemt beheerst een vrije trap aan en wikkelt die af in een prachtig schot. Hèhè… 4-1. Het is het steuntje in de rug dat ze nodig hadden. De meiden groeien in hun spel. Ze zorgen voor meer dreiging en we zien ook meer power in individuele duels. En dan is Faye J. er wéér met een mooie doorbraak. Het schot blijkt net te zacht, maar de tweede helft ontwikkelt zich positief. Ronald wisselt en schakelt over naar een opstelling met drie spitsen. Keihard lopen en scoren, dát is hun opdracht. Pien dringt inderdaad naar voren met een strak en hard schot. Helaas op de paal. Roanne sluit aan op een aanval van Faye J., maar ook die bal gaat helaas nét naast. Een corner van de tegenpartij zorgt voor angstige momenten voor ons doel, maar de verdediging laat het niet tot een goal komen.
In het laatste kwartier toont Alphense Boys zich echt een gelijkwaardige tegenstander. Roanne en Christina gaan samen richting goal, maar hun schot wordt helaas uitverdedigd. Dan grijpt Klauwdia, die de hele wedstrijd al hard werkt, haar kans. Een schitterende goal is het gevolg: 4-2. Even later nogmaals een mooie kans. Onze Girls nemen de corner en er ontstaat chaos voor de goal van Bernardus. Helaas lukt het niet te scoren, ondanks de vechtslust die we eindelijk weer terugzien bij onze meiden. De scheidsrechter fluit de wedstrijd af en we blijven achter met een gevoel van spijt en hoop. Spijt, omdat ze te laat hun vorm vonden en hun eigen spel gingen spelen. Hoop, omdat we in de tweede helft lieten zien dat het wel degelijk kán, winnen. Die laatste gedachte nemen we mee naar volgende week…

Dat geeft hoop voor volgende week.