Na de makkelijke bekerwinst tegen RCL vorige week stond er zaterdag 3 september een heuse kraker op het programma. Quick Boys JO11-1 had haar vorige wedstrijd makkelijk met 3-10 van Blauw Zwart gewonnen en wordt door de Boys gezien als grootste concurrent voor de koppositie in de bekerpoule.

Quick Boys ligt idylles in de duinen bij Katwijk. De weg er naar toe is wat chaotisch en de parkeergelegenheid is voor de grootte van de club te beperkt. Maar het sportpark zelf is een verademing. Lekker ruim en het hoofdveld ligt erbij als een biljartlaken. Mooi in een duinpan en nog met echt gras. Waar kom je dat in deze tijd van plastic grassprieten nou nog tegen? Onze jongens hadden de mazzel om te spelen op het veld waar nog geen week geleden het Nederlands Elftal op trainde. Hoewel mazzel? De prestaties van het NL 11-tal laten te wensen over, als dat maar geen voorbode voor deze pot is.

Toen we twee jaar geleden met de F4 onze eerste oefenwedstrijd tegen de F1 van QB speelden (2-4 winst) kon ik mij herinneren dat QB een opleidingspartner van Ajax was. Bij de ingang stond een mooi groot bord met het Ajax logo erop. Inmiddels is dat bord verdwenen en heeft het plaatsgemaakt voor de Dirk Kuijt Voetbalschool. Ik zag er altijd al de ironie van in dat een club van Dirk opleidingspartner van Ajax was, maar ik krijg de indruk dat de blonde krullenbol daar nu een stokje voor heeft gestoken.

Na de warming-up gaan beide Boys terug naar de kleedkamer en komen even later via de ‘tunnel’ gelijktijdig het veld op lopen. Het valt op dat er bij QB aardig wat grote jongens lopen. Navraag leert dat de meeste jongens uit 2006 komen en een enkeling uit 2007. Al onze jongens komen uit 2007, zij kunnen de borst dus natmaken. Na het zwaaien naar de tribune en de sportieve voorstelronde was het eindelijk tijd om te beginnen.

Zoals we inmiddels wel gewend zijn vliegen onze jongens vanaf het eerste fluitsignaal georganiseerd naar de bal. Ook nu. We zitten er goed op en de bal gaat lekker rond. Mijn indruk is dat QB een beetje overrompeld is, Vince heeft de eerste 20 minuten niet veel te doen. Wat we echter verzaken is een doelpunt maken. Er zijn kansen, ook halve, maar het doelnet van QB trilt niet. Joshua gaat goed door vanaf rechts maar ziet zijn schot via een uitgestoken been net langs de verkeerde kant van de doelpaal glijden. Thijs krijgt een kop kans na een corner, maar krijgt de bal niet goed naar beneden gedrukt en vliegt over. Senne krijgt twee goede kansen om op doel te schieten maar spelers van QB gooien zich met gevaar voor eigen leven voor de bal. Twan en Levy proberen het van afstand, maar of het doel is net te klein of de keeper redt. De bal wil er niet in.

De laatste 10 minuten van de eerste helft komt QB beter in de wedstrijd met hier en daar een goed uitgespeelde kans. Het gaat nu goed gelijk op en eerlijk is eerlijk, dit is veel leuker om naar te kijken dan de wedstrijd van vorige week. Als je al na 10 minuten met 4-0 voorstaat is dat voor beide ploegen niet leuk. De scheids blaast voor de rust en de jongens kunnen aan de limonade.

Een ongeschreven voetbalwet beschrijft dat als je zelf niet scoort de tegenstander dat wel doet. QB is net iets scherper uit de rust gekomen en na een mooie aanval over diverse schijven ploft de bal over Vince heen in het net. De ontlading bij QB is groot, gelukkig hebben wij nog 25 minuten om de boel weer recht te trekken. Met rechte rug en vuur in de sloffen zoeken de Boys de weg naar het vijandelijke doel. Er wordt hard gewerkt, gebuffeld en als team gestreden. Soms zitten er prachtige acties tussen, soms houd je je hart vast voor een pass voorlangs de goal of een verkeerde aanname. Dat hoort allemaal bij het leerproces waar de jongens nu inzitten. Hoe hard er ook gewerkt wordt, het lukt niet meer om de goal te maken, zelfs niet met een eindspurt die alleen maar corners voor de AB oplevert. Vandaag lukt het niet, maar dat geeft niet. Het grootste (indirecte) compliment komt van Quick Boys zelf: na het laatste fluitsignaal vieren zij de overwinning alsof de Champions League is gewonnen. De opluchting en ontlading is enorm bij de Katwijkers. En dat terwijl zij ruim een jaar ouder zijn en fysiek veel sterker (en laat ik het lengteverschil maar niet noemen). Een mooier compliment kun je toch niet krijgen?

Volgende week spelen we thuis tegen Meerburg JO11-1. Meerburg heeft beide bekerwedstrijden gewonnen en nu aan ons de taak om daar verandering in te brengen. Als uw razende reporter wil ik de jongens meegeven dat ik enorm trots ben op hun werkinzet en het spel. Als ze deze lijn doortrekken gaan we nog mooie wedstrijden meemaken.


Ralph

P.s. op de bijgevoegde foto zie je Levy. Soms zegt een foto meer dan een wedstrijdverslag.