Mijn wekker is net gegaan en ik pak een kopje koffie. Ik heb er weer zin in. De wedstrijd tegen Voorschoten ’97 schiet door mijn hoofd. Wat een goede wedstrijd was dat. Met meer wij dan ik, werd de tegenstander met goed voetbal opzij gezet. Zou dat vandaag ook weer lukken met ASC Jo10-1? Het is moeilijk om het niveau van vorige week te halen, maar daar willen wij natuurlijk wel naar toe. In de kleedkamer merk je al dat de Boys er zin in hebben.

Na een goede warming-up trekken de Boys ten strijden. En het ziet er goed uit. De bal gaat van voet naar voet. Misschien zou er nog iets meer rust aan de bal moeten zijn. Na 2 minuten ligt de bal er al in. Adam speelt de bal goed in op Gi en hij schiet koelbloedig in. 1-0 En daar blijft het niet bij. Gi krijgt na een lekker combinatie de bal van Oscar en hij stift de bal over de keeper en via de lat in het doel. 2-0 Daarna wordt het ook nog 3 en 4 nul door Aimane en Adam. Het is langs de lijn dan toch weer genieten. Combinaties, driehoekjes en goede loopactie, alles zat erin. En toen was er een raar moment in de wedstrijd: na een voorzet pakte de tegenstander de bal als een echte keeper in zijn handen. Een vrije trap. Er waren een aantal Boys die dat vrije trap in één keer op doel wilde schieten. Maar juist in zo’n situatie is het leuk om te kijken of het op een andere manier opgelost kan worden. Adam ging achter de bal staan. En hij deed precies wat ASC niet verwachtte. De bal inspelen op Oscar. Hij speelt de bal in op Gi en Gi schiet de bal goed in. 5-0 Gi maakte na een steekbal van Adam ook de 6-0. Het laatste doelpunt van de eerste helft was weer een lekkere aanval over verschillende schijven. Mathijs kreeg achterin de bal en speelde de bal met de juiste snelheid in op Adam. Met een goede combinatie tussen Adam en Oscar kwam de bal bij Gi. Hij deed wat hij de hele ochtend al deed, scoren. 7-0 nul met de rust.

In de rust probeer je dan de jongens nog scherp te houden, maar dat lukte niet. Door de wisseling in posities zat er geen automatisme meer in het spel. Daardoor en doordat er geen rust meer in het spel zat, ging het niveau steeds meer naar beneden. De Boys gingen steeds meer zelf doen en dan merk je dat je het zelfs moeilijk krijgt tegen een echt mindere tegenstander. Het ging van wij naar ik. Het werd nog wel 8-0 door Aimane maar daar bleef het dan ook wel bij. ASC het slotakkoord met 2 doelpunten. De eindstand was uiteindelijk 8-2.

Als coach ben je dan tevreden met een hele goede eerste helft. De tweede helft was aanzienlijk minder. Dan blijkt dat door de positiewisselingen het moeilijk is om altijd een constant niveau te bereiken. Dat is een punt om aan te gaan werken tijdens de trainingen. Een overwinning is altijd lekker, maar liever met goed voetbal. De blik vooruit naar de uitwedstrijd tegen Noordwijk.

Gijs